Aanmeren bij de brug geen optie
“Het is natuurlijk erg jammer dat de Sint dit jaar niet per boot aan kon komen” zegt Miriam van der Wiel van het Sint Nicolaas comité, “maar toch was het dit jaar ook weer een groot feest voor de kinderen.” Miriam is met haar collega comitéleden al een lange tijd vooraf bezig met het voorbereiden van de aankomst van de goed heiligman. “Dit jaar was dat complex, want door aangescherpte regelgeving mag een boot niet meer aanleggen op het brugdek om daar mensen uit te laten stappen. Daarom is aanmeren bij brug Holenakker, de brug bij de Akkerstraat, niet langer meer mogelijk. We hebben in het verleden geprobeerd gewoon aan de wal aan te meren, maar dat levert bij nat weer een hoop gedoe met veel modder en uitglijgevaar op. En dat past natuurlijk niet bij een gastvrije ontvangst van een belangrijk man als Sinterklaas.”.

Toch zijn die veiligheidsregels er niet voor niets, want in het verleden zijn er (niet alleen rondom Sint Nicolaas) een aantal incidenten geweest bij aanmeren bij een brug. Vandaar dat Rijkswaterstaat dit niet langer toestaat. “We hebben toen nog gekeken naar het aanleggen van de boot in de Biestse haven, maar dat kan helaas ook niet vanwege de steiger die op dit moment gesloten is, omdat deze niet veilig is.”

Steiger in de haven
“We vinden dat begrijpelijk, maar het is natuurlijk jammer als we daardoor de unieke aankomst van Sinterklaas in ons dorp niet langer per boot zouden kunnen doen. Niet alleen Biestenaren maar ook andere jonge bewoners uit de gemeente komen er immers vaak speciaal voor naar het dorp. ” zegt Lennart de Graaf van Stichting Wel Gement. “We zijn, samen met de mensen van de Gulle Brabander en de camperplaats Biest-Houtakker al een hele tijd bezig met de aanlegsteiger. Deze is al een flinke tijd gesloten omdat er een zwam groeit in het hout van het steigerdek. Die zwam tast het hout zodanig aan dat je niet veilig meer over de steiger kunt lopen. Maar dat herstel is complexer dan het op het eerste gezicht lijkt. Dat komt omdat het niet alleen gaat over het repareren van de steiger zelf.”

Na een ingewikkeld verhaal blijkt dat niet alleen de gemeente bij het herstel betrokken zijn, maar dat de afhankelijkheid vooral ligt bij Rijkswaterstaat en het Rijksvastgoedbedrijf. “Zij moeten de grond verpachten aan de gemeente en vergunning verlenen. Omdat het verpachten publiek moet gebeuren is dat een ingewikkeld en daarmee langrdurig procedure. “

Lange adem
“Het is een proces van de lange adem.” legt Lennart uit. “Je werkt met overheidsinstanties en die hebben vaak hele andere prioriteiten dan bijvoorbeeld een gemeente.  Toch ziet het er goed uit. We hebben onlangs het bericht vanuit de gemeente ontvangen dat het Rijksvastgoedbedrijf de gemeente de pacht opnieuw wil gaan aanbieden. Dit proces loopt nu en zodra dit rond is, kan ook begonnen worden aan het herstel. Daarbij zijn er eigeniljk geen hobbels meer te nemen, want de kosten voor herstel zijn al in de gemeentelijke begroting opgenoemen.”

Op de vraag hoe lang het nog zal duren voordat de herstelwerkzaamheden kunnen starten kan hij nog geen duidelijk antwoord geven. “We blijven in gesprek met de gemeente maar ook zij kunnen geen ijzer met handen breken. De intentie is echter wel om dit voorjaar te starten met het herstel zodat de steiger in de zomer ook al weer gebruikt kan worden door de pleziervaart. Maar die boot van de Sint … die moet zeker volgend jaar weer aan kunnen leggen.”