Twee weken vette schaatspret op de Weissensee in Karinthië Oostenrijk worden jaarlijk georganiseerd door en voor Nederlanders. Ook dit jaar vond dat schaatsplezier plaats en wel de tweede helft van januari 2010.

De Nederlandse organisatie, die ook dit jaar weer een aantal toertochten uitzette, kon rekenen op de komst van zo’n 3.500 deelnemers, waaronder 3.400 Nederlanders. Onze dorpsgenoten Jos en Harrie Wilborts brachten zoals gebruikelijk dit jaar weer een bezoek aan de Weissensee en wel van 15 tot en met 31 januari. En wat bijzonder is, is dat Jos aan maar liefst 4 tochten van 200 km. heeft deelgenomen en wel op 19, 22, 26 en 29 januari. Dat is heel bijzonder.

Volgens Jos deden slechts 3 anderen van de 3.500 hem dat na. Vier ritten van 200 km betekent dat Jos daar al 800 km schaatste. Met de trainingsrondjes daarbij denkt Jos zo’n 1.000 km geschaatst te hebben. En alsof dat nog niet genoeg is, vertelt Jos ook nog zo’n 100 km geskied, 50 km gelanglaufd en 100 km gewandeld te hebben. Jos in actie op de Weissensee

De eerste twee tochten werden verreden op het kleine meer. Bij de laatste tochten kon ook een stuk over het grote meer geschaatst worden en op de laatste dagen was het zelfs mogelijk om helemaal achter op het grote meer te komen. Daar lag bijzonder ijs, zei Jos, zwart ijs. Dat wil zeggen: ijs dat zo helder en glad was dat je alles wat er onder zat kon zien zitten, van stenen tot boomstammen, inclusief de tekening van het bodemreliëf. 

Tijdens hun verblijf in Praditz verbleven Jos en Harrie ook dit keer weer in hetzelfde pension als waar zij steeds verbleven: een huis waar de eigenaresse drie kamers verhuurt.

Aan het einde van dit gesprek merkte Jos nog twee vermeldenswaardige dingen op.

Op de eerste plaats zei hij, dat de rit van 19 januari voor hem een heel bijzondere betekenis had, omdat twee jaar geleden op die dag zijn vrouw Anneke plotseling overleed. Dat gebeurde in het jaar dat Anneke vijftig zou worden. Een indrukwekkende dag en rit dus!

Op de tweede plaats merkte Jos op dat de laatste tocht voor hem de 24e 200 km-tocht was. Dat betekent dat volgend jaar voor hem een jubileum op het programma staat, namelijk de 25e 200 km-tocht.

Zo zie je maar: 14 dagen op een Spaans strand zijn toch anders dan 14 dagen Weissensee. En Jos mag je gerust een kanjer noemen.