Rijmen en dichten…nieuwe rubriek
Rubriek
D’N TORE VAN DE BIEST
Zôrond d’n Biestse tore, daor is ’t lèève goed, Daor zè ik gebore, kende ur vur- en tegespoed. Jao hij gò nôôt verlore, hij stòt ur dag en nacht, Want bè dun Biestse tore, houdt Antonius de wacht!
Zô ‘saovus nò ut ete, dan kûier ik gèère rond, Nòr ’t Haaike of de Gore, allêên of mee dun hond. En as ik me dan umdraai, dan kekt ie me steeds aon Dè torentje van de Biest, ik zie ut gèère staon.
En koom ik trug van Tilburg, dè is vur men de stad, Dan rij ik dur de Westrik, zie de kapel int buukeblad. Mar as ik die vurbè ben, dan trekt ut men wir òn, Dè torentje van de Biest, ik zie ut gèère staon.
Waor ôôt de Bikse Haai lag, ligt nou vukkansieland, Kubbaol van motercrossers hurd òn dun andre kant, Mar boven al die recreatie heur ik zun klöske slaon, Dè torentje van de Biest, ik zie ut gèère staon.
En as ik is gò fiste, gò ik òn de citroen En soms is dè zô lekker, ik kan ur niks òn doen Mar as ik dan nòr hûis gò, ze kèèke me dubbel aon, De torentjes van de Biest, ik zie ze gèère staon!!!
Dorus